Pero teño que decir e recordar que “para perdela hai que xogala”, e non calquer equipo pode decir que xogou a final da Copa do Deza tres anos consecutivos.
Durante o partido o ritmo marcouno o Vilatuxe, e a posesión do balón tamen foi claramente do Vilatuxe.
Baixo o meu humilde punto de vista os ganadores morais do encontro fostes vos, xa que fixestes máis méritos para acadar o triunfo. Pero o infortunio fixo que, a pesares de crear moitas ocasións de gol, estes se espetaran cos postes ou que fosen dar as máns de Pablo (porteiro do Laro).
Na miña anterior entrada anunciaba o partido e pedía que ganara o mellor, e por desgraza non foi así. Despois de disputar os 90 minutos reglamentarios e a prorroga o marcador seguía a ceros, e a Copa Deza decideuse na sorte dos penaltis.
Quero facer mención especial e destacar a limpeza de xogo que se veu no campo de fútbol e a boa relación entre ambas aficcións. Gracias a Deus este ano vimos unha final limpa na que os árbitros deixaron o protagonismo do partido ós xogadores.
Tamén destacar que pese a climatoloxía adversa as gradas do Manuel Anxo Cortizo contaban ca presenza de máis de medio millar de espectadores que se acercaron ata o campo para animar e apoiar o seu equipo.
Agradecer un ano máis a presenza da "Nova Banda de Vilatuxe" que estuvo ahí animando a tope.
Por último, parabéns ó Laro!! tanto pola Copa, como polo título acadado polo seu porteiro Pablo que o acredita como mellor xogador da Copa.
Unha vez máis darlle a noraboa o Vilatuxe F.C. pola excelente tempada!!
E xa que a terceira tampouco foi a vencida, pois desexarvos sorte para vindeiras ocasións, porque equipo temos de sobra!!
